19- علم سرچشمه تقوى و خشيت است.

«انَّما يَخْشى‌ اللَّه مِنْ عِبادِه الْعُلَماءُ؛

از ميان بندگان خدا تنها دانشمندان از او خشيت دارند» (فاطر 28)

خشيت» به گفته راغب در مفردات «خوف و ترسى است كه آميخته با تعظيم باشد، و غالباً از علم سرچشمه مى‌گيرد»!

* «وَاتَقُونِ يا اولىِ اْلَالْبابِ؛ پرهيزگارى را پيشه كنيد اى صاحبان عقل و فكر» (آل عمران 197)

اگر رابطه‌اى در ميان «علم» و «تقوا» وجود نداشت، خداوند در اين دستور «اولوالالباب» را مخاطب نمى‌ساخت، اين خطاب نشانه‌اى از اين پيوند مبارك است.

«فَاتَقُوا اللَّه يا اولىِ اْلَالْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ پرهيزگارى پيشه كنيد اى صاحبان عقل تا رستگار شويد» (مائده 100)

«كَذلِكَ يُبَيِّن اللَّه آياتِهِ لِلناسِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ خداوند اين‌گونه آياتش را براى مردم تبيين مى‌كند تا پرهيزگارى پيشه كنند»

(بقره 187)

اين تعبير به خوبى نشان مى‌دهد كه تبيين آيات مقدمه‌اى براى آگاهى است، و آگاهى وسيله‌اى براى تقوا.