باشد اين جدال بىاساس خشم عظيمى نزد خدا و نزد كسانى كه ايمان آوردهاند بر
مىانگيزد، اين گونه خداوند بر هر قلب متكبر جبارى مهر مىنهد»
2- «هرگاه آن را قرآنى عجمى قرار مىداديم حتماً مىگفتند چرا آياتش روشن
نيست؟ آيا قرآن عجمى از پيغمبرى عربى درست است؟ بگو: اين براى كسانى كه ايمان
آوردهاند هدايت و درمان است ولى كسانى كه ايمان نمىآورند گوشهايشان سنگين است،
گويى نابينا هستند و آن را نمىبينند آنها همچون كسانى هستند كه از راه دور صدا
زده مىشوند».
***
تفسير و جمعبندى
جباران مغرور حق را درك نمىكنند!
آيه نخست در تعقيب سخنان «مؤمن آل فرعون» است آن مرد بيدار دلى كه در
دربار فرعون بود، و در پنهانى حمايت از موسى بن عمران مىكرد، اين آيه با صراحت
مىگويد: «آنها كه از روى كبر و غرور و خودخواهى و خودپسندى در برابر آيات الهى به
مجادله بر مىخيزند دلهايى محجوب و تاريك دارند، كبر و غرورشان اجازه نمىدهد حق
را درك كنند و از فهم واقعيتها محرومند».
آرى لجاجتها و عناد در برابر حق پردهاى ظلمانى بر فكر انسان مىافكند و حس
تشخيص را از او مىگيرد، كارش به جايى مىرسد كه قلبش همچون يك ظرف در بسته مىشود
نه محتواى فاسد آن بيرون مىآيد و نه محتواى صحيح جان پرورى وارد آن مىگردد.
بعضى گفتهاند فرق «متكبر» و «جبار» اين است كه تكبر ضد خضوع در مقابل حق است،
و جباريت ضد شفقت و محبّت درباره خلق است، ظالمان مغرور چنينند نه نسبت به بالا
دست خود خضوع دارند و نه به زير دست خود رحم و شفقتى!