خواهند بود.

3- در آيه فوق كلمه" اخذ" كه به معنى گرفتن است در مفهوم مجازات و كيفر دادن به كار رفته، و اين در حقيقت به خاطر آن است كه معمولا كسى را كه مى‌خواهند مجازات كنند نخست مى‌گيرند و او را با وسائلى مى‌بندند كه هيچگونه قدرت فرار نداشته باشد، سپس او را كيفر مى‌دهند.

4- گر چه آيه شريفه مورد بحث، ناظر به وضع اقوام پيشين است ولى مسلما مفهوم آن يك مفهوم وسيع و عمومى و دائمى است و انحصار به هيچ قوم و ملتى ندارد و اين يك سنت الهى است كه افراد بى‌ايمان و آلوده و فاسد گرفتار انواع واكنشها در همين زندگى دنياى خود خواهند شد، گاهى بلاهاى آسمان و زمين بر سر آنها مى‌بارد، و گاهى آتش جنگهاى جهانى يا منطقه‌اى سرمايه‌هاى آنها را در كام خود فرو مى‌گيرد، و گاهى ناامنى‌هاى جسمانى و روانى آنها را تحت فشار قرار مى‌دهد، و به تعبير قرآن، اين وابسته به" كسب و اكتساب" و اعمالى است كه خود انسان انجام مى‌دهد، فيض خدا محدود و ممنوع نيست، همانطور كه مجازات او اختصاص به قوم و ملت معينى ندارد!

از آنچه در بالا گفتيم پاسخ يك سؤال كه زياد در ميان جمعى مورد بحث و گفتگو است روشن مى‌گردد و آن اينكه اگر ايمان و تقوا، موجب نزول انواع بركات الهى است و نقطه مقابل آن باعث سلب بركات است چرا مشاهده مى‌كنيم ملتهاى‌

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3