نام کتاب : ده گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 19
از قانون عدل الهی باید ترسید . در دعا وارد است : « یا من لا یرجی الا
فضله ، و لا یخاف الا عدله » . ای کسی که امیدواری به او امیدواری به فضل
و احسان او است و ترس از او ترس از عدالت او است. ایضا در دعا است:
« جللت ان یخاف منک الا العدل ، و ان یرجی منک الا الاحسان و الفضل »
. یعنی تو منزهی از اینکه از تو ترسی باشد جز از ناحیه عدالتت و از
اینکه از تو جز امید نیکی و بخشندگی توان داشت .
عدالت هم به نوبه خود امر موحش و ترسآوری نیست . انسان که از
عدالت میترسد در حقیقت از خودش میترسد که در گذشته خطا کاری کرده و یا
میترسد که در آینده از حدود خود به حقوق دیگران تجاوز کند . لهذا در
مسئله خوف و رجاء که مؤمن باید همیشه ، هم امیدوار باشد و هم خائف ، هم
خوشبین باشد و هم نگران ، مقصود اینست که مؤمن همواره باید نسبت به
طغیان نفس اماره و تمایلات سرکش خود خائف باشد که زمام را از کف عقل
و ایمان نگیرد و نسبت به ذات خداوند اعتماد و اطمینان و امیدواری داشته
باشد که همواره به او مدد خواهد کرد . علی بن الحسین سلام الله علیه در
دعای معروف ابوحمزه میفرماید : « مولای اذا رأیت ذنوبی فزعت ، و اذا
رایت کرمک طمعت » . یعنی هرگاه به خطاهای خودم متوجه میشوم ترس و
هراس مرا میگیرد و چون به کرم وجود تو نظر میافکنم امیدواری پیدا میکنم
. این نکتهای بود که لازم دانستم ضمنا و استطرادا گفته شود .
نام کتاب : ده گفتار نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 19