903.الإرشاد ـ به نقل از اسماعيل بن زياد ـ: امام على عليه السلام روزى به براء بن عازب فرمود: «اى براء! فرزندم حسين ، كشته مى شود و تو زنده اى ؛ امّا يارى اش نمى كنى» . هنگامى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد، براء بن عازب مى گفت: به خدا سوگند، على بن ابى طالب ، راست گفت . حسين ، كشته شد و من يارى اش نكردم! و سپس بر اين كار ، حسرت مى خورد و اظهار پشيمانى مى نمود .
[1] براء بن عازب بن حارث بن عَدىِ انصارى خزرجى ، ابو عماره يا ابو عمرو ، از صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله و از ياران على عليه السلام بود كه در جنگ هاى پيامبر صلى الله عليه و آله شركت داشت و در كوفه ساكن شد و در جنگ هاى جمل و صفّين و نهروان ، همراه امام على عليه السلام بود . وى در جنگ شوشتر ، همراه ابو موسى اشعرى بود و در سال 24 ق ، در دوران خلافت عثمان ، حاكم رى شد . او اعتقادش به ولايت امير مؤمنان عليه السلام را پنهان كرد. تا زمان مصعب بن زبير ، زنده بود و سرانجام ، پس از اين كه مدّتى از كارهاى سياسى ، كنار كشيده بود ، در سال 71 يا 72 ق ، در گذشت .
نام کتاب : دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 3 صفحه : 293