نام کتاب : احمد موعود انجيل نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 75
مى نمايند. نمونه هاى بارز آن همان شكنجه و آزارهايى است كه مناديان حق و مبلغان حقيقت و گروندگان پاكدل آنان در راه بيان حقايق و پذيرفتن آن ديده اند.
مگر در آغاز رسالت پيامبر اسلام، تمام قدرت هاى شرك بر ضدّ او بسيج نشدند! مگر تروريست هاى عرب تصميم نگرفتند كه او را شبانگاه در خانه اش ترور كنند! مگر سران بت پرست عرب، ياران او را به وضع رقت بارى شكنجه ندادند! مگر پدر و مادر عمار، زير شكنجه ابوجهل جان نسپردند و بدن بلال از عذاب اميه، سياه نگشت! و....
كشتار دسته جمعى مبلغان اسلام
تاريخ بزرگ ترين آزمايشگاه زندگى است. مراجعه كوتاه به صفحات تاريخ اين حقيقت را به ثبوت مى رساند، كه تا سپاه تبليغ و راهنمايان هر آيينى از قدرت نظامى نيرومندى، كه حافظ جان و مال آنان در اجتماع است، برخوردار نباشند، نه تنها كارى از پيش نمى برند، بلكه جان خود را بدون اخذ نتيجه در راه نشر آن آيين از دست مى دهند. پيامبر در تاريخ ده ساله خود در مدينه، اين حقيقت تلخ را دوبار چشيد: در سال چهارم هجرت كه نيروى نظامى اسلام بر تمام اطراف شبه جزيره تسلط نداشت و قسمتى از شبه جزيره عربستان در دست مشركان قرار داشت، چهل تن از مبلغان اسلام در منطقه «بئر معونه» به دست مشركان كشته شدند.[1] بار ديگر شش تن از معلمان قرآن، كه براى تبليغ اسلام به اطراف مدينه اعزام شده بودند، به صورت دل خراشى اعدام گرديدند.
از اين دو حادثه تاريخى و ده ها نظير آن، مى توان نتيجه گرفت كه، تا موانع و مزاحم ها از سر راه تبليغ اسلام برداشته نشوند هيچ گونه تبليغى به نتيجه نمى رسد.