نام کتاب : احمد موعود انجيل نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 56
اين طرز تفكر، آنان را بر اين داشته است كه بسيارى از معارف برجسته آيين آسمانى اسلام را، كه براى ملل مادى اروپا و آمريكا قابل هضم نيست، به صورت ناصحيحى توجيه كنند، تا از اين رهگذر ـ البته به گمان خود ـ هم اصالت و شخصيت شرقى و اسلامى خود را حفظ نمايند و هم سخنى را كه در كام آنان تلخ و ناگوار، و احياناً مورد اشكال و طعن باشد،نگويند.
در آيين اسلام موضوعاتى به نام «وحى»، «معجزه»، «فرشته» و... مطرح مى باشد. وجود اين حقايق نورانى با براهين محكمى در جاى خود به ثبوت رسيده است، ولى از آن جا كه فرهنگ مادى اروپا، به اين موضوعات از دريچه انكار و يا شك مى نگرد، غرب زدگان ما حقايق نامبرده را طورى توجيه مى كنند كه بر مقياس هاى صد در صد مادى جهان غرب منطبق باشد; مثلاً مى گويند:
وحى جز تجلى شعور باطن و ضمير مخفى پيامبر، [1] و يا جز نبوغ فكرى، چيزى نيست، و مى گويند: منظور از فرشته در تمام موارد قرآن، همان قواى طبيعى است كه بشر در طول كاوش هاى خود به آن دست يافته است.[2]
نمونه ديگر از اين طرز فكر
جاى گفتگو نيست كه يكى از قوانين استوار اسلام، كه ضامن بقا و پيشرفت آن در طول تاريخ بوده، همان تشريع قانون جهاد است. جهاد ـ چنان كه در آينده تشريح خواهيم كرد ـ گاهى جنبه دفاعى دارد، و احياناً با شرايط خاصى، جنبه ابتدايى و تعرضى; يعنى گاهى بدون اين كه دشمن متعرض مسلمانان گردد، رهبر مسلمانان (پس از اعلام و ابلاغ اسلام و روشن ساختن افكار مردم و اتمام