نام کتاب : احمد موعود انجيل نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 47
چنان افكار او در ديدِ مردم بى ارج و بى اثر مى شود كه در اندك مدتى به دست فراموشى سپرده شده و به سان بارانى كه بر تخته سنگ هاى صاف مى ريزد[1] آنى در قلوب مردم جاى نمى گيرد، و برق آسا از خاطره ها محو مى شود.
مؤثرترين تبليغ، تبليغ عملى است
يكى از اشتباهات اين است كه براى سخن، تأثير سحر آسا قائل هستيم، ولى از تأثير تبليغ عملى غافليم; تأثيرى كه مى تواند يك عمل كوچك از گوينده اى، در افكار مردم بگذارد، هرگز ده سخنرانى، نخواهد گذارد. بزرگ ترين حربه پيامبران براى جلب افكار مردم، همان عمل آنان به گفتار خويش بود. آنان با عمل به برنامه هايشان اعتماد مردم را به دست آورده و عملاً به مردم مى رساندند كه به آن چه مى گويند مؤمن و معتقدند.
پافشارى و استقامت مدعى در راه هدف خود، نشانه راستگويى وى است، ولى «تذبذب» و دو دلى و عمل بر خلاف گفتار، نشانه دروغگويى و بى ايمانى گوينده به گفتار خود محسوب مى شود، در هيچ تاريخى نداريم كه پيامبر اسلام و پيشوايان بزرگ ما قدمى بر خلاف گفتار خود برداشته و يا در سخت ترين لحظات، گامى به عقب نهاده، و يا در نبردى پشت به دشمن كرده باشند. اگر پيامبر به مردم مى گفت:
[1] اقتباس از حديث زير است كه امام صادق(عليه السلام) درباره عالم بى عمل بيان نموده است: «إنّ العالم إذا لم يعمل بعلمه زلت موعظته عن القلوب كما يزِل المطر عنِ الصفا;هرگاه دانشمندى به علم خود عمل ننمايد، پندها و اندرزهاى او در قلوب مردم جاى نمى گيرد و به سان بارانى كه بر سنگ هاى سخت مى ريزد و آنى در آن قرار نمى گيرد، از قلوب مردم محو مى شود» . اصول كافى، ج1، ص 44.
نام کتاب : احمد موعود انجيل نویسنده : سبحانى، شیخ جعفر جلد : 1 صفحه : 47