درس هجدهم: دورى از بيهودگى آفرينش جهان بيهوده و بى هدف نبوده است، خداى توانا جهان را بر اساس حكمتى ارزشمند آفريده است. در قرآن مىفرمايد: «وَما خَلَقْنَاالسَّماءَ وَالْارْضَ وَما بَيْنَهُما باطِلًا» «1» ما آسمان و زمين و آنچه ميان آنهاست را به باطل و بيهوده نيافريدهايم. در مورد آفرينش انسان نيز چنين است كه انسان براى هدفى والا آفريده شده و آفرينش او پوچ و بيهوده نبوده است. از اين رو، مىفرمايد: «افَحَسِبْتُمْ انَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَانَّكُمْ الَيْنالا تُرْجَعُونَ» «2» آيا مىپنداريد كه شما را بيهوده آفريدهايم و شما به سوى ما باز نمىگرديد؟