مقدمه با گذر زمان، انسانهايى بر تارك تاريخ مىدرخشند كه انديشه پرفروغشان، حيات بشرى را روشنى و ايمان استوارشان، جان آدميان را گرمى مىبخشد. طاير قدسى افكارشان، زمان و مكان را در مىنوردد و عنقاى تيزپرواز كلامشان در روح و روان نسلها آشيان مىكند. گذشت ايام، غبار نسيان بر آرمان بلندشان نمىنشاند و نيرنگ شبپرستان از درخشش رخسار تابندهشان نمىكاهد. اينان، براى هميشه زندهاند و سخنان روشنگرشان همواره در گوش جان صالحان طنين انداز، هر چند از عالم خاكى رخت بربندند و افلاك نشين شوند. ارج و منزلت سترگشان روزافزون و آوازه نيكشان مستدام باد. پيشانى سپاس بر آستان خداوند سبحان مىساييم كه در عصر يكى از اين انسانهاى آسمانى قرارمان داد؛ عبد صالح و روح خدا كه با دم مسيحايىاش روح استقلال و آزادى را در كالبد ملت مسلمان ايران دميد و با توكل بر لطف بيكران پروردگار و همراهى مردان و زنان ايثارگر، معجزه قرن و مردمىترين انقلاب را آفريد و بناى رفيع جمهورى اسلامى را بنيان نهاد؛ شخصيت كمنظيرى كه با مجاهدت خستگىناپذير، نه تنها بر بلنداى