در اصل از مادّۀ«عَتاد»به معنى«مهيّا و فراهم شدن»و نيز به
معنى ذخيره كردن است و «اعتاد»به معنى آماده كردن و حاضر ساختن آمده.
«راغب»در مفردات مىگويد:كلمۀ«اَعْتَدْنا»در آيۀ 18
سورۀ نساء از مادّۀ«عَتاد»است يا اين كه اصلش از«اعددنا»بوده كه يكى
از دو دال به تاء تبديل شده است.
و باز در آيۀ 37 سورۀ نساء مىخوانيم:
...وَ أَعْتَدْنٰا
لِلْكٰافِرِينَ عَذٰاباً مُهِيناً.«...و
براى كافران عذابى خواركننده مهيّا كردهايم»اين كلمه در آيات ديگر نيز به همين
معانى آمده است.(ج 394/9 با استفاده از منابع ديگر)
به معنى كسى است كه مهيّاى انجام كار است،لذا به اسبى كه مهيّاى
دويدن است «فرس عتيد»مىگويند و به كسى كه چيزى را ذخيره و نگهدارى مىكند
نيز«عتيد»گفته مىشود.اين واژه،از مادّۀ«عتاد»(بر وزن جهاد)به معنى«ذخيره
كردن»است.آيه مىگويد:«هيچ سخنى را انسان تلفظ نمىكند مگر اين كه نزد آن فرشتهاى
مراقب و آماده براى انجام مأموريت است»إِلاّٰ لَدَيْهِ رَقِيبٌ
عَتِيدٌغالب مفسران معتقدند كه«رقيب»و«عتيد»نام دو فرشته است كه
فرشتۀ سمت
[*]فَلَمّٰا
سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَ أَعْتَدَتْ لَهُنَّ
مُتَّكَأً...«هنگامى كه(همسر عزيز)از فكر آنها با خبرشد به سراغ آنها
فرستاد(و از آنها دعوت كرد)و براى آنها پشتيهاى گرانقيمتى فراهم
ساخت...»يوسف/31.