از مادّۀ«عبأ»(بر وزن عبد)به معنى«سنگينى»(قدر و ارزش)است
بنابراين جملۀ «لا يَعْبَاُ»يعنى وزنى قائل نيست و به تعبير ديگر اعتنايى
نمىكند.
آيۀ مورد بحث كه آخرين آيۀ سورۀ فرقان است در
حقيقت نتيجهاى است براى تمام سوره،و هم براى بحثهايى كه در زمينه اوصاف عباد
الرحمن در آيات گذشته آمده است، روى سخن را به پيامبر(ص)كرده مىگويد:«بگو پروردگار
من براى شما ارج و وزنى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد...»فرقان77/.
بعضى گفتهاند دعا به همان معنى دعا كردن معروف است.بعضى ديگر آن
را به معنى ايمان و بعضى به معنى عبادت و توحيد و بعضى به معنى شكر و بعضى به معنى
خواندن خدا در سختيها و شدايد،تفسير كردهاند.امّا ريشۀ همه اينها همان
ايمان و توجه به پروردگار است.بنابراين مفهوم آيه چنين مىشود:آنچه به شما وزن و
ارزش و قيمت در پيشگاه خدا مىدهد همان ايمان و توجه به پروردگار و بندگى اوست.(ج
172/15- 173.)