در اين جا سؤالى پيش مى‌آيد كه مفسر بزرگ مرحوم طبرسى در مجمع البيان آن را مطرح كرده و آن اين كه:چرا اين پاداش عظيم مخفى نگاه داشته شده است؟.

سپس او سه جواب براى اين سؤال ذكر مى‌كند:

1-امور مهمّ و بسيار پرارزش چنان است كه با الفاظ و سخن به آسانى حقيقت آن را نمى‌توان درك كرد و با اين حال گاهى اخفا و ابهام آن نشاط‌انگيزتر است و از نظر فصاحت بليغتر.

2-اصولا چيزى كه مايۀ روشنى چشمهاست آن‌قدر دامنه‌اش گسترده است كه علم و دانش آدمى به تمام خصوصيات آن نمى‌رسد.

3-چون اين پاداش(با توجه به آيۀ قبل)براى نماز شب كه مخفى است قرار داده شده است متناسب اين است كه جزاى عمل نيز بزرگ و مخفى باشد.(ج 148/17-149.)

قرّة عين:(فرقان74/.)[*]

معادل كلمۀ«نور چشم»در فارسى است و كنايه از كسى است كه مايۀ سرور و خوشحالى است.اين تعبير در اصل از كلمۀ«قرّ»(بر وزن حُرّ)گرفته شده كه به معنى «سردى و خنكى»است و از آنجا كه معروف است(و بسيارى از مفسران به آن تصريح كرده‌اند)اشك شوق همواره خنك و اشكهاى غم و اندوه داغ و سوزان است،لذا قرّة عين به معنى چيزى است كه مايۀ خنك شدن چشم انسان مى‌شود،يعنى اشك شوق از ديدگان او فرومى‌ريزد و اين كنايۀ زيبايى است از سرور و شادمانى.

شاهد اين سخن شعرى است كه قرطبى در تفسيريش از يكى از شعراى عرب نقل

[1]اين حديث را بسيارى از مفسران از جمله طبرسى در مجمع البيان و آلوسى در روح المعانى و قرطبىدر تفسيرش نقل كرده‌اند.محدثان مشهور،بخارى و مسلم نيز آن را در كتب خود آورده‌اند.

[*]وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنٰا هَبْ لَنٰا مِنْ أَزْوٰاجِنٰا وَ ذُرِّيّٰاتِنٰا قُرَّةَ أَعْيُنٍ ...فرقان74/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3