در اين آيه،جملۀ«يُقْذَفُونَ»از مادّۀ«قذف»به معنى پرتاب كردن و تير انداختن به مكان دور است و منظور در اين جا طرد«شياطين» به‌وسيلۀ«شهب»مى‌باشد و اين نشان مى‌دهد كه خداوند حتّى به آنها اجازه نمى‌دهد كه اخبار ملأ اعلى را بشنوند و به قلمرو آن نزديك شوند.(ج 155/18،ج 18/19.)

ق ر أ

اِقْرَأ:(علق1/.)[*]

فعل امر از مصدر«قِراءَة»و بنا به گفته راغب در مفردات به معنى ضميمه كردن حروف و كلمات به يكديگر است و لذا به حرف واحد قرائت نمى‌گويند[**]و نيز گفته شده «قرائت»به معنى«خواندن»و نظر انداختن و جمع كردن چيزى به چيزى،مثلا جمع كردن حروف و ادا كردن آنهاست و ابن فارس گفته:قرآن هم به اين جهت ناميده شده كه احكام و قصص و غير آن،در آن جمع شده است[***].

در آيۀ مورد بحث كه نخستين آيۀ سورۀ علق است،خداوند،پيامبر اكرم(ص)را مخاطب ساخته،مى‌فرمايد:«بخوان به نام پروردگارت كه جهان را آفريد»اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَعلق1/.

بعضى گفته‌اند،مفعول در جملۀ بالا محذوف است و در اصل چنين بوده:اِقرإ الْقُرآن بِاسْمِ رَبِّك.«قرآن را با نام پروردگارت بخوان»و به‌همين‌جهت بعضى اين آيه را دليل برآن گرفته‌اند كهبسم اللّهجزء سوره‌هاى قرآن است[1].

بعضى«باء»را زايده دانسته و گفته‌اند:منظور اين است كه نام پروردگارت را بخوان،

[*]اِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ .علق1/.

[**] مفردات،راغب،مادّۀ«ق ر ء».

[***] تبيين اللغات لتبيان الآيات.

[1] در اين صورت«باء»براى«ملابست»است.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3