غافر:(مؤمن3/.)[*]

به معنى«آمرزنده و بخشندۀ گناه»و از اسماى حسناى الهى است.

آيۀ مورد بحث به پنج وصف از صفات بزرگ الهى كه بعضى اميد آفرين و بعضى خوف آفرين است پرداخته،مى‌گويد:

«خداوندى كه گناهان را مى‌آمرزد(غٰافِرِ الذَّنْبِ)،توبه‌ها را مى‌پذيرد،مجازاتش شديد است،نعمتش فراوان است،خداوندى كه معبودى جز او نيست»مؤمن3/.

در ميان اين اوصاف«غٰافِرِ الذَّنْبِ»مقدم داشته شده و«صاحب نعمت و فضل»(ذِي الطَّوْلِ)نيز در آخر آمده و در اين ميان«شَدِيدِ الْعِقٰابِ»است.در حقيقت غضبش در ميان دو رحمت قرار گرفته،و از اين گذشته در كنار اين وصف كه حاكى از غضب خداوند است سه وصف از اوصافش كه از رحمت او حكايت دارد بيان شده،و همه اينها دليل بر اين است كه رحمتش بر غضبش پيشى گرفته است.

در قرآن مجيد امور زيادى به عنوان اسباب مغفرت و از بين رفتن گناهان معرفى شده است كه به قسمتهايى از آن ذيلا اشاره مى‌شود:

1-توبه:«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد به‌سوى خدا بازگرديد و توبۀ خالص كنيد اميد است خداوند گناهان شما را ببخشد»(تحريم8/).

2-ايمان و عمل صالح:«كسانى كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و نيز به آنچه بر محمد(ص)نازل شده است ايمان آوردند آياتى كه حق است و از سوى پروردگارشان مى‌باشد خداوند گناهان آنها را مى‌بخشد»(محمّد2/).

3-تقوا:«اگر تقواى الهى پيشه كنيد خداوند براى تشخيص حق از باطل به شما روشن‌بينى مى‌دهد و گناهانتان را مى‌بخشد»(انفال29/).

[1]مجمع البيان،ج 361/10.

[*]غٰافِرِ الذَّنْبِ وَ قٰابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقٰابِ ذِي الطَّوْلِ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ...مؤمن3/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3