مُغاضباً:(انبياء87/.)[*]

از مادّۀ«غضب»به معنى«خشمگين»است.اين آيه گوشه‌اى از سرگذشت پيامبر بزرگ«يونس»را بيان مى‌كند و مى‌گويد:«و ذا النّون(يونس)را(به يادآور)در آن هنگام كه خشمگين(از ميان قوم خود)رفت...»ذَهَبَ مُغٰاضِباًانبياء87/.

در اين آيه،تعبير به«مُغاضباً»بدون شك اشاره به خشم و غضب يونس نسبت به قوم بى‌ايمان است و چنين خشم و ناراحتى در چنان شرايطى كه پيامبر دلسوزى سالها براى هدايت قوم گمراهى زحمت بكشد اما به دعوت خيرخواهانۀ او هرگز پاسخ مثبت ندهند، كاملا طبيعى بوده است. ازسوى‌ديگر از آنجا كه يونس مى‌دانست بزودى عذاب الهى آنها را فرا خواهد گرفت ترك گفتن آن شهر و ديار گناهى نبوده،ولى براى پيامبر بزرگى همچون يونس،اولى اين بود كه بازهم تا آخرين لحظه-لحظه‌اى كه بعد از آن عذاب الهى فرامى‌رسد -آنها را ترك نگويد،به همين دليل يونس به خاطر اين عجله،به عنوان يك ترك اولى،از ناحيۀ خداوند مورد مؤاخذه قرار گرفت.(ج 485/13 و 487.)

غ‌ض‌ض

يَغُضُّوا:(نور30/.)[**]

از مادّۀ«غض»(بر وزن خز)در اصل به معنى«كم كردن و نقصان است و در بسيارى از موارد در«كوتاه كردن صدا»[***]:(...وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِكَ ...«از صداى خود بكاه»

[*]وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغٰاضِباً...انبياء87/.

[**]قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصٰارِهِمْ...نور30/.

[***]إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوٰاتَهُمْ عِنْدَ رَسُولِ اللّٰهِ أُولٰئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللّٰهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوىٰ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ.«آنها كه صداى خود را نزد رسول خدا كوتاه مى‌كنند كسانى هستند كه خداوند قلوبشان را براىتقوا خالص كرده و براى آنها آمرزش و پاداش عظيمى است»حجرات3/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3