مُغْتَسَل:(ص42/.)[*]

به معنى آبى است كه با آن شستشو مى‌كنند و بعضى آن را به معنى محل شستشو دانسته‌اند،ولى معنى اوّل صحيح‌تر به نظر مى‌رسد.آيه مى‌فرمايد:«(به او«ايوب»گفتيم) پاى خود را بر زمين بكوب،اين چشمۀ آبى خنك براى شستشو و نوشيدن است»هٰذٰا مُغْتَسَلٌ بٰارِدٌص42/.

توصيف اين آب به خنك بودن شايد اشاره‌اى باشد به تأثير مخصوص شستشو با آب سرد براى بهبود و سلامت تن،همان گونه كه در طب امروز نيز ثابت شده است.و نيز اشارۀ لطيفى است بر اين كه كمال آب شستشو در آن است كه از نظر پاكى و نظافت همچون آب نوشيدنى باشد.شاهد اين سخن اين كه در دستورهاى اسلامى نيز آمده است.«قبل ازآن‌كه با آبى غسل كنيد جرعه‌اى از آن بنوشيد[1]».(ج 297/19.)

غِسلين:(حاقه36/.)[**]

«راغب»در مفردات مى‌گويد:«غسلين»به معنى آبى است كه از شستشوى بدن كفار در دوزخ فرومى‌ريزد ،ولى معروف اين است كه منظور چرك و خونى است كه از بدن دوزخيان فرومى‌ريزد .

بعضى گفته‌اند غذاى اهل دوزخ«زَقُّوم[***]و ضَريع[****]»است و نوشيدنى آنها«غسلين» است كه در آيۀ مورد بحث تعبير به طعام شده و تعبير طعام در مورد نوشيدنى بى‌سابقه نيست.

[*]اُرْكُضْ بِرِجْلِكَ هٰذٰا مُغْتَسَلٌ بٰارِدٌ وَ شَرٰابٌ .ص42/.

[1] وسائل الشيعه،ج 1،باب 13 از ابواب آداب حمام،حديث 1.

[**]وَ لاٰ طَعٰامٌ إِلاّٰ مِنْ غِسْلِينٍ .«و نه طعامى جز از چرك و خون»حاقه36/.

[***]إِنَّ شَجَرَةَ الزَّقُّومِطَعٰامُ الْأَثِيمِ .«درخت زقوم طعام گنهكاران است»دخان43/-44.

[****]لَيْسَ لَهُمْ طَعٰامٌ إِلاّٰ مِنْ ضَرِيعٍ .«آنها غذايى جز ضريع ندارند»غاشيه6/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3