غ

غ ب ر

غابرين:(صافات135/.)[*]

جمع«غابر»و از«غبور»(بر وزن عبور)گرفته شده،به معنى« باقى‌ماندۀ چيزى» است و يا به معنى كسى است كه همراهانش بروند و او بماند،مثلا هرگاه جمعيتى از نقطه‌اى حركت كند و كسى جا بماند به او«غابر»مى‌گويند و نيز به‌همين‌جهت باقى‌ماندۀ خاك را«غبار»مى‌نامند و باقى‌ماندۀ شير در پستان را«غبرة»(بر وزن لقمه)گفته‌اند.

اين آيه دربارۀ زن لوط پيامبر است كه جزو نجات‌يافتگان نبود و در ميان فاسقان هلاك شد،چرا كه لوط براثر نافرمانيهاى قوم سركش خود در مقام دعا برآمد و از خداوند تقاضاى نجات خود و خاندانش را كرد،خداوند دعاى او را اجابت فرمود و آن گروه اندك را نجات داد،جز همسرش همان پيرزنى كه نه تنها از تعليمات او پيروى نمى‌كرد بلكه گاه به دشمنان او كمك مى‌كرد.خداوند مى‌فرمايد:لوط و خاندانش همگى را نجات داديم«جز پير زنى كه در ميان آن قوم(قوم لوط)باقى ماند(و به سرنوشت آنها گرفتار شد)»نظير اين آيه در سورۀ شعراء،آيۀ 171 عيناً آمده است.(ج 325/15، ج 148/19.)

[*]إِلاّٰ عَجُوزاً فِي الْغٰابِرِينَ .صافات135/ و شعراء171/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3