«...فرعون برترى‌جويى(و طغيان)در زمين داشت و او از اسرافكاران بود».

در آيۀ 46 سورۀ مؤمنون،آنجا كه خداوند،موسى و برادرش هارون را با دلايل روشن به‌سوى فرعون و اطرافيان اشرافى او مى‌فرستد،مى‌خوانيم:

«...اما آنها استكبار كردند و اصولا مردمى برترى جو بودند»فَاسْتَكْبَرُوا وَ كٰانُوا قَوْماً عٰالِينَ.

تفاوت جملۀ«اسْتَكْبَرُوا»با جملۀكٰانُوا قَوْماً عٰالِينَممكن است از اين نظر باشد كه جملۀ نخست،اشاره به استكبار آنها در برابر دعوت موسى است و جملۀ دوم اشاره به اين است كه استكبار هميشه جزء برنامۀ آنها و بافت فكر و روحشان بود.

اين احتمال نيز وجود دارد كه اوّلى اشاره به استكبار آنها و دومى اشاره به اين باشد كه آنها از قدرت و زندگى برترى برخوردار بودند و همين عامل مهمّ استكبارشان بود.

(ج 365/8،ج 249/14.)

عالية:(غاشيه10/.)[*]

مؤنث«عالى»به معنى«بلند»است.اين آيه در توصيف نعمتهاى بى‌نظير بهشتى، براى مؤمنان نيكوكار است.

واژۀ«عالية»در اين آيه ممكن است اشاره به«علوّ مكانى»باشد،يعنى مؤمنان نيكوكار در طبقات عالى بهشتند و يا«علوّ مقامى»و هر دو احتمال را مفسران گفته‌اند،ولى تفسير دوم مناسبتر به نظر مى‌رسد،هرچند جمع ميان دو معنى نيز ممكن است.(ج 421/26.)

عُليا:(توبه40/.)[**]

مؤنث«اعلى»به معنى«بلندتر»و نيز به معنى«بالا و بلند و جاى بلند»و برخلاف

[*]فِي جَنَّةٍ عٰالِيَةٍ .«در بهشتى است عالى»غاشيه10/.

[**]...وَ جَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلىٰ وَ كَلِمَةُ اللّٰهِ هِيَ الْعُلْيٰا...توبه40/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3