به معنى«برترى»و از مادّۀ«علوّ»گرفته شده است.اين آيه مىگويد:
«خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريد،او برتر از آن است كه براى
او شريك مىسازند»تَعٰالىٰ عَمّٰا يُشْرِكُونَنحل3/.
آيا بتهايى كه آنها را شريك او قرار دادهاند هرگز قادر به چنين
خلقتى هستند؟و يا حتّى مىتوانند پشّۀ كوچك و يا ذرّۀ غبارى
بيافرينند!،با اين حال چگونه آنها را شريك او قرار مىدهند؟! جالب اين كه خود
مشركان اين نظام عجيب و خلقت بديع را كه بيانگر علم و قدرت خالق است تنها
از«اللّه»مىدانستند،ولى با اين حال به هنگام عبادت در برابر بتها به خاك مىافتادند.(ج
156/11.)