فصل نهم احكام و آداب مقدّمات طهارت و ادعيه آن‌

آداب معنوى‌

از جمله مقدّمات پيش از طهارت، مطالبى است كه انسان هنگام وارد شدن در توالت و هنگام بول و غايط نمودن و اين گونه امور ضرورى، بدان نيازمند است.

اينك مى‌گويم [شايسته است در اين هنگام به خود خطاب نموده و بگويد]: اى بنده بد، اى پست، چه چيز باعث شده كه بر پادشاه عالميان و خداوندگار اوّلين و آخرين جرأت پيدا كنى؟ و چه چيز تو را از جايگاه بنده نيازمند و ذليل درآورده و به فروگذارى و گستاخى و اشتغال داشتن به غير بندگى و خدمت و معامله با مالك روز جزا، واداشته است؟

واى بر تو، آيا نمى‌بينى كه خود مخزن و حمّال كثافتهاى پست و عهده‌دار تميز كردن محلّ خروج پليديها مى‌باشى، و اين امور را هر روز و شب مكرّر با دستت انجام مى‌دهى، و تا هنگام مرگ از اين كار پست رهايى نخواهى داشت.

واى بر تو، چگونه از زير بار اين نشانه ذلّت و نقص سر به سوى صاحب جبروت و مالك ملك و ملكوت بلند مى‌كنى؟ آيا نمى‌دانى كه آغاز تو بسان پدرت، از نطفه‌اى بدبو و گنديده بوده، كه از محلّ درآمدن پيشاب ناپاك بيرون مى‌آيد، و بعد از آن نيز كارت حمّالى و شستن كثافت مى‌باشد، و بعد از مرگ نيز به صورت مردار گنديده و زشت مى‌گردى.

سرت را از روى ذلّت و شرم به زير انداز و صدايت را از روى بيم و هراس آهسته‌