نام کتاب : موسوعة الإمام الخميني 20 (الرسالات الفقهية و الاصولية) نویسنده : الخميني، السيد روح الله جلد : 1 صفحه : 189
بسمه تعالى
به عرض عالى مىرساند، مرقوم محترم كه حاكى از سلامت وجود مسعود بود واصل و موجب تشكر گرديد. سلامت و سعادت جنابعالى را خواستار است.
راجع به «ذبيحه» به نحوى كه مرقوم شده است هيچ اشكالى در حرمت نيست. [1] از وجوهى:
يكى آنكه معتبر است در «ذابح» اسلام، و اين امر مسلّم است و دلالت بر آن دارد صحيحه محمد بن مسلم در باب پانزده كتاب ذبايح، حديث دوم. [2] و معلوم است ذابحْ مباشرِ ذبح است، و آن در اين مورد تيغه خودكار است به قوه برق، هر چند قتل تسبيباً به او منتسب است. نظير انداختن شخصى را در مسبعه كه قاتل ملقى است لكن آكل سبُع است.
ديگر آنكه ذابح مسلم بايد در حال ذبح تسميه بگويد و تسميه در اين مورد كه از
[1]. پاسخ امام خمينى در تاريخ 26 دى 1347/ 27 شوال 1388 در جواب استفتاء از حلّيت يا حرمتِذبح حيوانات به وسيله دستگاههاى خودكار برقى در حالى كه ذكر «بسماللَّه» از نوار ضبط صوتى كه قبلًا پر شده است و براى هر كشتار پخش مىشود، مرقوم گرديده است.
[2] الكافي 6: 233/ 2؛ وسائل الشيعة 24: 29، كتاب الصيد و الذبائح، أبواب الذبائح، الباب 15، الحديث 2.
نام کتاب : موسوعة الإمام الخميني 20 (الرسالات الفقهية و الاصولية) نویسنده : الخميني، السيد روح الله جلد : 1 صفحه : 189