و شتاب كنيد
براى رسيدن به آمرزش پروردگارتان؛ و بهشتى كه وسعت آن، آسمانها و زمين است؛ و براى
پرهيزگاران آماده شده است. (133)
همان كسانى
كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مىكنند؛ و خشم خود را فرو مىبرند؛ و از خطاى
مردم درمىگذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد (134)
و كسانى كه
هرگاه مرتكب عمل زشتى شوند، يا به خود ستم كنند، خدا را ياد كرده؛ و براى گناهان
خود، طلب آمرزش مىكنند- و كيست جز خدا كه گناهان را ببخشد؟- و اصرار بر گناه،
نمىورزند، در حالى كه آگاهند. (135)
چنين كسانى
پاداششان آمرزش پروردگار است، و باغهايى بهشتى كه از پاى درختان آن، نهرها جارى
است؛ جاودانه در آن مىمانند؛ و چه نيكو است پاداش عمل كنندگان! (136)
پيش از شما،
سنّتها و مجازاتهاى الهى بر طبق اعمال امتها وجود داشت پس در روى زمين، گردش
كنيد و ببينيد سرانجام تكذيب كنندگان آيات خدا چگونه بوده است؟! (137)
اين، بيان و
هشدارى است براى عموم مردم؛ و هدايت و اندرزى است براى پرهيزگاران. (138)
هرگز سست
نشويد! و غمگين نگرديد؛ و شما برتريد اگر ايمان داشته باشيد. (139)
اگر در جنگ
احُد، به شما جراحتى رسيد و ضربهاى وارد شد)، به آن جمعيّت نيز در جنگ بدر)،
جراحتى همانند آن وارد گرديد. و ما اين روزها ى پيروزى و شكست را در ميان مردم
مىگردانيم؛ و اين خاصيّت زندگى دنياست) تا خدا، افرادى را كه ايمان آوردهاند،
مشخص سازد؛ و خداوند از ميان خودتان، شاهدانى بگيرد. و خدا ستمكاران را دوست
نمىدارد. (140)