هرگز چنين نيست كه آنها درباره قيامت مى‌پندارند)، به يقين نامه اعمال بدكاران در «سجّين» است. (7)

تو چه مى‌دانى «سجّين» چيست؟! (8)

نامه‌اى است رقم زده شده و حكمى است حتمى). (9)

واى در آن روز بر تكذيب كنندگان! (10)

همان كسانى كه روز جزا را انكار مى‌كنند. (11)

و تنها كسى آن را انكار مى‌كند كه متجاوز و گنهكار است. (12)

همان كسانى كه وقتى آيات ما بر آنها خوانده مى‌شود مى‌گويند: «اين افسانه‌هاى پيشينيان است.» (13)

چنين نيست كه آنها مى‌پندارند)، بلكه اعمالشان چون زنگارى بر دلهايشان نشسته است. (14)

چنين نيست كه مى‌پندارند)، بلكه آنها در آن روز از لقاى پروردگارشان محجوبند. (15)

سپس آنها به يقين وارد دوزخ مى‌شوند. (16)

بعد به آنها گفته مى‌شود: «اين همان چيزى است كه آن را انكار مى‌كرديد!» (17)

چنان نيست كه آنها درباره معاد مى‌پندارند بلكه نامه اعمال نيكان در «عليّين» است. (18)

و تو چه مى‌دانى «عليّين» چيست؟! (19)

نامه‌اى است رقم خورده و حكمى است قطعى)، (20)

كه مقرّبان شاهد آنند. (21)

مسلّماً نيكان در بهشت پرنعمتند: (22)

بر تختهاى زيباى بهشتى تكيه كرده و به زيباييهاى بهشت مى‌نگرند. (23)

طراوت و نشاط فزونى نعمت را در چهره‌هايشان مى‌بينى. (24)

آنها از شراب طهور دست نخورده و مهر شده‌اى سيراب مى‌شوند. (25)

مُهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است؛ و مشتاقان بايد براى اين نعمتهاى بهشتى بر يكديگر پيشى گيرند. (26)

اين شراب طهور آميخته با «تسنيم» است، (27)

همان چشمه‌اى كه مقرّبان از آن مى‌نوشند. (28)

آرى بدكاران در دنيا پيوسته به مؤمنان مى‌خنديدند، (29)

و هنگامى كه از كنارشان مى‌گذشتند آنان را با اشاره تمسخر مى‌كردند، (30)

و چون به سوى خانواده خود باز مى‌گشتند مسرور و خندان بودند، (31)

و هنگامى كه آنها را مى‌ديدند مى‌گفتند: «به يقين اينها گمراهانند.» (32)

در حالى كه آنها مأموريت مراقبت مؤمنان را نداشتند. (33)

ولى امروز مؤمنان به كافران مى‌خندند، (34)

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3