نوجوانانى جاودان در شكوه و طراوت پيوسته برگرد آنان مىگردند، (17)
با قدحها و كوزهها و جامهايى لبريز از شراب طهور. (18)
شرابى كه نه از آن دردسر مىگيرند و نه مست مىشوند. (19)
و ميوههايى از هر نوع كه انتخاب كنند، (20)
و گوشت پرنده از هرگونه كه مايل باشند. (21)
و همسرانى از حورالعين دارند، (22)
همچون مرواريد در صدف پنهان. (23)
اينها پاداشى است مطابق اعمالى كه انجام مىدادند. (24)
در آنجا نه لغو و بيهودهاى مىشنوند نه سخنان گناه آلود؛ (25)
تنها سخنى كه مىشنوند «سلام» است «سلام». (26)
و اصحاب يمين و خجستگان، چه اصحاب يمين و خجستگانى! (27)
آنها در سايه درختان «سدرِ» بىخار قرار دارند، (28)
و در سايه درخت خوش رنگ و پر برگ «طلح»، (29)
و سايهاى گسترده، (30)
و در كنار آبشارها، (31)
و ميوههاى فراوان، (32)
كه هرگز پايان نمىگيرد و ممنوع نمىشود، (33)
و همسرانى والا مقام. (34)
ما آنها را آفرينش نوينى بخشيديم، (35)
و همه را دوشيزه قرارداديم، (36)
زنانى كه تنها به همسرشان عشق مىورزند و خوش زبان و فصيح و همسن و سالند. (37)
اينها همه براى اصحاب يمين است، (38)
كه گروهى از امّتهاى نخستينند، (39)
و گروهى از امّتهاى آخرين. (40)
واصحاب شمال، چه اصحاب شمالى كه نامه اعمالشان به نشانه جرمشان به دست چپ آنها داده شده (41)
آنها در ميان بادهاى كُشنده و آب سوزان قرار دارند، (42)
و در سايه دودهاى متراكم و آتش زا! (43)
سايهاى كه نه خنك است و نه آرامبخش. (44)
آنها پيش از اين در عالَم دنيا مست و مغرور نعمت بودند، (45)
و همواره بر گناهان بزرگ اصرار مىورزيدند، (46)
و مىگفتند: «هنگامى كه ما مُرديم و خاك و استخوان شديم، آيا برانگيخته خواهيم شد؟! (47)
و آيا پدران نخستين ما برانگيخته مىشوند)؟!» (48)
بگو: «اوّلين و آخرين، (49)
همگى در موعد روزى معين گردآورى مىشوند، (50)