اين كتاب از سوى خداوند توانا و حكيم نازل شده است. (2)
بىشك در آسمانها و زمين نشانههاى فراوانى براى مؤمنان وجود دارد؛ (3)
و نيز در آفرينش شما و جنبندگانى كه در سراسر زمين پراكنده ساخته، نشانههايى
است براى گروهى كه اهل يقينند. (4)
و نيز در آمد و شد شب و روز، و رزقى و بارانى كه خداوند از آسمان نازل كرده و
بوسيله آن زمين را بعد از مردنش حيات بخشيده و همچنين در وزش بادها، نشانههاى
روشنى است براى گروهى كه مىانديشند. (5)
اينها آيات خداوند است كه ما آن را بحق بر تو تلاوت مىكنيم؛ اگر آنها به آن
ايمان نياورند، به كدام سخن بعد از سخن خدا و آياتش ايمان مىآورند؟! (6)
واى بر هر دروغگوى گنهكار، (7)
كه پيوسته آيات خدا را كه بر او تلاوت مىشود مىشنود، امّا از روى تكبّر،
اصرار بر مخالفت دارد؛ گويى اصلًا آن را نشنيده است؛ او را به عذابى دردناك بشارت
ده! (8)
و هرگاه از بعضى آيات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا مىگيرد؛ براى آنان
عذاب خواركنندهاى است! (9)
و پشت سرشاندوزخ است؛ و هرگز آنچه را به دست آوردهاند آنها را از عذاب الهى
رهايى نمىبخشد، و نه اوليايى كه غير از خدا براى خود برگزيدند؛ مايه نجاتشان
خواهند بود)؛ و عذاب بزرگى براى آنهاست! (10)
اين قرآن مايه هدايت است؛ و كسانى كه به آيات پروردگارشان كافر شدند، عذابى
سخت و دردناك دارند! (11)
خداوند كسى است كه دريا را مسخّرِ شما كرد تا كشتيها به فرمانش در آن حركت
كنند و از فضل او بهره گيريد، شايد شكر نعمتهايش را به جا آوريد. (12)
او آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را از جانب خويش مسخّر شما ساخته؛
در اين نشانههاى مهمّى است براى كسانى كه انديشه مىكنند. (13)