هيچ جنبندهاى در زمين نيست مگر اينكه روزى او بر خداست. او قرارگاه و محلّ
نقل و انتقالشان را مىداند؛ همه اينها در كتاب مبين لوح محفوظ ثبت است. (6)
او كسى است كه آسمانها و زمين را در شش روز [شش دوران] آفريد؛ وعرش قدرت او،
بر آب قرار داشت؛ و جهان در آغاز توده مذابى بود، او آن را آفريد تا شما را
بيازمايد كه كدام يك عملتان بهتر است. و اگر به آنها بگويى: «شما بعد از مرگ،
برانگيخته مىشويد.»، به يقين كافران مىگويند: «اين سحرى آشكار است!» (7)
اگر مجازات را تا زمان محدودى از آنها به تأخير اندازيم، از روى استهزا
مىگويند: «چه چيز مانع آن شده است؟!» آگاه باشيد، آن روز كه عذاب به سراغشان آيد،
از آنها بازگردانده نخواهد شد؛ و آنچه را مسخره مىكردند، دامانشان را مىگيرد.
(8)
و اگر از جانب خويش، رحمتى به انسان بچشانيم، سپس آن را از او بگيريم، بسيار
نوميد و ناسپاس خواهد بود. (9)
و اگر بعد از ناراحتى و زيانى كه به او رسيده، نعمتهايى به او بچشانيم، به
يقين مىگويد: «بدىها از من برطرف شده، و ديگر باز نخواهد گشت).» و غرق شادى و
غفلت و فخرفروشى مىشود؛ (10)
مگر آنها كه در سايه ايمان راستين، صبر واستقامت ورزيدند و كارهاى شايسته
انجام دادند؛ كه براى آنها، آمرزش و اجر بزرگى است. (11)
شايد ابلاغ بعض آياتى را كه به تو وحى مىشود، به خاطر عدم پذيرش آنها ترك كنى
و به تأخير اندازى)؛ و سينهات از اين جهت تنگ و ناراحت شود كه مىگويند: «چرا
گنجى بر او نازلنشده و يا چرا فرشتهاى همراه او نيامده است؟!» نگران مباش! چرا
كه تو فقط بيم دهندهاى؛ و خداوند، نگاهبان و ناظر بر همه چيز است؛ و به حساب آنان
مىرسد). (12)