و در پى آنها [پيامبران پيشين]، عيسى بن مريم را فرستاديم در حالى كه تورات
را كه پيش از او فرستاده شده بود تصديق داشت؛ وانجيل را به او داديم كه در آن،
هدايت و نورى بود؛ و تورات را، كه قبل از آن بود، تصديق مىكرد؛ و هدايت و
موعظهاى براى پرهيزگاران بود. (46)
اهل انجيل و پيروان مسيح نيز بايد مطابق آنچه خداوند در آن نازل كرده حكم
كنند. و كسانى كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده حكم نمىكنند، فاسقند. (47)
و اين كتاب [قرآن] را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب پيشين را تصديق
مىكند و با آنها هماهنگ است، و نگاهبان و حاكم بر آنهاست؛ پس بر طبق آنچه خدا
نازل كرده، در ميان آنها حكم كن و از هوا و هوسهاى آنان پيروى نكن؛ و از احكام
الهى، روى مگردان. ما براى هر كدام از شما امتها)، آيين و طريقه روشنى قرار
داديم؛ و اگرخدا مىخواست، همه شما را امّت واحدى قرار مىداد؛ ولى خدا مىخواهد
شما را در آنچه به شما ارزانى داشته بيازمايد؛ و استعدادهاى مختلف شما را پرورش
دهد پس در نيكيها بر يكديگر سبقت جوييد. بازگشت همه شما، به سوى خداست؛ و از آنچه
در آن اختلاف مىكرديد؛ در قيامت به شما خبر خواهد داد. (48)
و در ميان آنها [اهل كتاب]، طبق آنچه خداوند نازل كرده، داورى كن؛ و از
هوسهاى آنان پيروى مكن؛ و از آنها برحذر باش، مبادا تو را نسبت به بخشى از آنچه
خداوند بر تو نازل كرده، منحرف سازند؛ و اگر آنها از حكم و داورى تو)، روى
گردانند، بدان كه خداوند مىخواهد آنان را بخاطر پارهاى از گناهانشان مجازات كند؛
و بسيارى از مردم فاسقند. (49)
آيا آنها حكم جاهليّت را از تو مىخواهند؟! و چه كسى بهتر از خدا، براى قومى
كه اهل ايمان و يقين هستند، حكم مىكند؟! (50)