و در مجموع بعضى بر بطلانند مطلقا [1] و اين اقوى است نظر به عدم نصّ و دليلى بر صحّت، و احتمال زيادتى ركن كه مبطل است عمدا و سهوا، و عدم تيقّن به برائت ذمّه، و بعضى بر صحّتاند در بعضى از شقوق چنانكه گفتهاند [2] و احوط عمل به مقتضاى صحّت است با اعاده نماز.

[36]: حاشيۀ صفحۀ (140) متن كتاب

و صور شكوك نادره غير مشهوره بسيار است:

اوّل: ميان دو پنج، و آن باطل است مطلقا.

دويم: سه و پنج كه باطل است مگر قبل از ركوع كه ركعت [اخير] را منهدم مىسازد و بعد از سلام به دو ركعت [ايستاده] احتياط مىكند.

سيّم: دو و سه و پنج، و آن باطل است مطلقا.

چهارم: دو و چهار و پنج، و آن باطل است مگر بعد از اكمال سجدتين كه بنابر چهار مىگذارد و بعد از سلام به دو ركعت ايستاده احتياط مىكند.

پنجم: سه و چهار و پنج، و آن باطل است مگر قبل از ركوع كه [ركعت اخير را] منهدم مىسازد و بعد از سلام به دو ركعت احتياط مىكند و مگر بعد از اكمال سجدتين كه بنابر چهار مىگذارد و بعد از سلام به يك ركعت ايستاده احتياط مىكند.

ششم: دو و سه و چهار و پنج، و آن باطل است مگر بعد از اكمال كه بنابر چهار گذاشته بعد از سلام دو ركعت نشسته و دو ركعت ايستاده به عمل آرد.

هفتم: ميان دو و شش، و آن باطل است مطلقا.

هشتم: ميان سه و شش، و آن نيز باطل است مطلقا.

نهم: ميان چهار و شش، و آن باطل است مگر بعد از اكمال كه بنابر چهار مىگذارد

[1] حدائق الناضرة: 9/ 258.

[2] مختلف الشيعة: 2/ 391 و 392، حدائق الناضرة: 9/ 254 و 258.