شيخنا الامينى (رضوان اللّه تعالى عليهما)، استفاده و افاده داشته است. آرى در اين بيست و پنج سال، كه با آن دو بزرگوار بود، و بيست و پنج سال بعد از آن تا هنگام وفات، خود او علّامه طهرانى و علامه امينى شده بود، و به راستى اين توان را داشت كه ذريعه‌اى ديگر، و الغديرى نو تأليف كند، و در اين هر دو راه قدمهاى بلند و مؤثرى نيز برداشت. اينكه در روايات اهل بيت آمده كه برخى از علماء هنگامى كه از دنيا مى‌روند جاى خالى آنها خالى مى‌ماند يك مصداقش اين عزيز بود بله صبر بسيار ببايد پدر پير فلك را، تا كه از مادر ايام فرزندى مانند او به دنيا آيد و در عالم كتاب و كتاب‌شناسى، و وادى بحث‌هاى حديثى و تاريخى امامت و ولايت، و نيز فن تراجم جاى او را بگيرد.

او از ارادتمندان اهل بيت و خادمان مكتب آنان بود و هركس خادم اهل بيت باشد خدماتش هدر نمى‌رود و مخدومان مكرمش پس از مرگ فراموشش نمى‌كنند.

بخش دوم:

تأليفات صاحب عروه به اين شرح است:

1- كتاب السؤال و الجواب.

اين كتاب شبيه جامع الشتات ميرزاى قمى، و سؤال و جواب حاجى اشرفى، و سؤال و جواب حجة الاسلام شفتى و مجمع المسائل چند جلدى آية اللّه گلپايگانى است و شامل سؤال‌هاى فقهى است كه از مرحوم سيّد شده به ضميمه جواب‌هاى استدلالى يا نيمه استدلالى آنها.

يكى از سودمندترين كارهاى فقهى همين است كه سؤال و جواب‌هاى دوران مرجعيت هريك از مراجع تقليد (البته آن بخش كه شامل استدلال و