از ديگران مطمح نظر درباريان بوده است. ملا محمد باقر سلماسى و صدر الدين تبريزى اصرار اكيد داشتهاند تا ميرزا را وادار كنند كه اساس و پايه حكومت فتحعلى شاه را شرعا به رسميت شناسد. شاه را به شاه طهماسب صفوى و ميرزا را به مرحوم محقق ثانى (شيخ على كركى) قياس مىكردند. خوددارى ميرزا از اعطاى چنين سند و تنفيذ حكومت شاه، موجب گرديد كه قاجاريان تا آخرين روزشان در تحقير ميرزا بكوشند.

روش تصحيح اين كتاب

براى تصحيح اين كتاب نياز به نسخ خطى بود كه متاسفانه دسترسى بدان حاصل نگرديد. پايه و ملاك در روند تصحيح نسخۀ چاپ سنگى (به خط مسيح حسينى سمنانى- 1310) مىباشد كه بر اساس موارد زير انجام يافته است:

1: غلطهاى چاپى- كه متاسفانه خيلى زياد هم هست- در مواردى كه غلط بودنشان مسلم و بديهى است بدون هر گونه توضيح و يا علامت گذارى، تصحيح شده است.

(2) در مواردى كه ميان غلط چاپى و نقص عبارتى ترديد و يا شائبه ترديد وجود دارد به يكى از دو صورت زير رفتار شده است:

الف: جايى كه احتمال غلط چاپى بودن نزديك به يقين است لفظ مورد نظر اصلاح شده ليكن در ميان علامت [] گذاشته شده است.

ب: جايى كه احتمال از دو جانب حالت تساوى دارد توضيح لازم در پاورقى داده شده است.

(3) مواردى كه حرفى يا كلمهاى سقط شده باز در ميان علامت [] آورده شده.

البته در جايى كه سقوط يك حرف به طور مسلم روشن است بدون علامت اصلاح شده است.

(4) تقطيع مطالب با تعيين «سر خطها» با مراعات جوانب مختلف كمى و كيفى، حتى المقدور انجام يافته است.

(5) هيچ تغيير ويرايشى در سبك نگارش ميرزا و يا الفاظ و عبارات وى به عمل نيامده و نبايد مىآمد.

(6) نشانى روايات و احاديثى كه در جاى جاى كتاب مورد تمسك مولف قرار گرفته،