يا رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم ما در ايام حيات ذات حميده صفات شما بوسيله تبيين بغض و عداوت امير المؤمنين على عليه السّلام خبث ولادت و كافر را دانستيم ليك بعد از وفات حضرت رسول الله هر گاه شخصى اظهار اسلام بلسان نمايد و اخفاء سريرت و مكنون عقيدت خود فرمايد كفر آن بىملت و خبث ولادت او بچه وجه و علامت ظاهر و بين و بچه نوع لايح و روشن گردد .
في الفور رسول رب غفور در حضور اصحاب بابن مسعود خطاب نمود كه يا ابن مسعود اين على بن ابى طالب ( ع ) امام و پيشواى شما و خليفه من بر كافه برايا است در هر باب رجوع بآن حضرت ولايتمآب نمائيد و چون ايام ولايت آن ولى بيچون منقضى گردد ابناى من حسن و حسين امامان شما و ولى ايزد تعالىاند و خليفه من بر شما و بر ساير خلق ايزد تبارك و تعالى همين پسران مناند و چون مدت حسين بگذرد نه نفر اولاد حسين هر يك بعد از ديگرى امامان و مقتدايان و خلفاى مناند بر شما و نهمين ايشان قايم در ميان امت من خواهد بود .
و چون ولى مهيمن بيچون ظهور نمايد و بيرون آيد زمين را مملو گرداند بقسط و عدل بعد از آنكه بجهت غيبت آن امام الامه بسبب ظلم و تفرط ظالمان مملو از جور و ستم شده باشد .
يا ابن مسعود دوست نميدارد اين طايفه سليم العاقبه را مگر كسى كه طيب الولادة بود و از اولاد الزنا نبود ، و ببغض ايشان مقر و بعداوت آن اعيان مشتهر نگردد مگر شخصى كه خبيث الولادة و از اولاد الزنا بود و بموالات نگيرد آن اولياى ايزد منان را جز مؤمن نيكو سير ، و معادات و دشمنى ايشان اختيار ننمايد مگر كافر ابتر .
آنكه منكر ولايت يكى از ائمه ( ع ) گردد چنانست كه منكر نبوت من گردد و منكر من منكر حضرت ذو المنن است و جاحد يكى از آن اولياى ايزد سبحان جاحد من است و جاحد من جاحد واهب مهيمن است و نيز طاعت آن اولياى رب العزيز طاعت منست و طاعت من موجب تحصيل رضا و طاعت قادر ذو المنن است و معصيت