كه اكثر آنها از تابعين و فرزندان صحابه بودند و امام حسين در حالى كه در خيمه اش نشسته بود به قصد ايراد خطبه برخاسته و پس از حمد و ثناى الهى فرمود :
امّا بعد ؛ اين فرد طغيانگر در بارهء ما و شيعيانمان آنچه ديديد و مىدانيد و حاضر بوده‌ايد روا داشت ! و من قصد آن دارم در بارهء مطالبى از شما پرسشى كنم ، اگر راست گفتم تصديقم كنيد و اگر خلاف بر زبان راندم مرا تكذيب كنيد ، گفتارم را گوش كنيد و آن را در سينه هاتان جا داده سپس به شهرها و قبائل خود بازگشته و به افراد مورد اطمينان مطالب مرا باز گوييد ، چرا كه من خوف آن دارم كه اين حقّ ضايع و تباه شود ، و خداوند نور خود را به كمال مىرساند هر چند كافران را ناخوش آيد .
امام حسين عليه السّلام همهء آنچه خداوند در قرآن در بارهء آنان نازل كرده تلاوت نموده و تفسير كرد ، و تمام مناقبى كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله در بارهء پدر و مادر و أهل بيت او گفته بود همه را نقل نمود ، و در پايان تمامى اين موارد صحابه مىگفتند : بخدا همين طور است ، ما آن را شنيده و بر آن گواهى دهيم ! ، و تابعيّون مىگفتند : بخدا آرى ، اينها را كسى براى ما حديث نموده كه مورد تصديق و اطمينان ما مىباشد . تا اينكه همهء مطالب را گفت .
سپس فرمود : شما را به خدا سوگند كه چون بازگشتيد اين حرفها را به افراد مورد