از او هست ، جز آنكه پيوسته كارشان ميل به پستى و زوال دارد تا آنكه به آئين گوساله پرستى افتند » .
و بنى اسرائيل هارون را ترك گفته و به گوساله پرستى افتادند با اينكه مىدانستند كه هارون خليفهء موسى است ، و اين امّت علىّ را ترك گفتند با اينكه خود شنيدند كه رسول خدا صلَّى الله عليه و آله به علىّ عليه السّلام فرمود : « تو در نزد من در منزلت همچون هارونى در نزد موسى ؛ جز امر نبوّت كه پس از من ديگر پيامبرى نيست » ، و خود شخص رسول خدا از قوم خود به غار گريخت با اينكه ايشان را به خدا مىخواند ، و اگر داراى اعوان و انصارى بود كه فرار نمىكرد ، و من نيز اگر يار و ياورى داشتم هرگز با تو قرار داد صلح نمىبستم .
و حال آنكه خداوند عمل هارون را در سكوت جايز شمرده وقتى او را خوار و زبون داشته و نزديك بود او را بقتل رسانند ، و او نيز هيچ يار و ياورى عليه ايشان نيافت ، و خداوند رسول خود را در فرار از قوم مخيّر نمود هنگامى كه هيچ يار و ياورى عليه ايشان نيافت ، و همچنين است كار من و پدرم ؛ هنگامى كه امّت ما را تنها گذاشته و با ديگرى بيعت نمودند و ما يار و ياورى نيافتيم از جانب خداوند جايز است ، و هر آينه اين سنّت و مثالهايى است كه مو به مو تكرار مىشود .