« مقدارى از فرمايشات امام زمان عليه السّلام در مورد مسائل فقهى و غير آن » « در توقيعاتى كه توسّط نوّاب چهارگانه و غير ايشان از او صادر شده » 350 - محمّد بن يعقوب كلينىّ در حديثى مرفوع از زهرىّ نقل مىكند كه گفت : من در پى اين امر ( مشاهدهء حضرت صاحب ) جستجوى بسيار نمودم بطورى كه در اين راه ثروت قابل توجّهى از دستم رفت ، و در آخر كمر به خدمت و لزوم « عمرى » بسته و نزد او رفتم ، پس از چندى از او سراغ امام زمان عليه السّلام را گرفتم .
گفت : وصول به آن ممكن نيست ، پس من خاضعانه درخواستم را تكرار نمودم ، او نيز به من گفت : فردا صبح پيش از ديگران نزد من بيا .
من نيز فردا بر عهد خود وفا كردم ، ديدم او بهمراه جوانى با چهره اى زيبا و رايحه اى دلانگيز نزد من مىآيد ، در آستين او چيزى شبيه تاجران بود ، چون نظر بر او انداختم به عمرى نزديك شدم ، پس با اشارهء او متوجّه آن جوان شده و از او هر چه پرسيدم مرا پاسخ گفت : سپس حركت نمود تا داخل سرا شود ؛ سرائى كه هيچ اعتنايى بدان نمىشد .