حضرت فرمودند : وقتى به جسدم مىنگرم و مىبينم نمىتوانم در طول و عرض چيزى از آن كم كنم يا بر آن بيفزايم و سختىها را از آن دفع كنم و چيزى به سود آن انجام دهم ، مىفهمم كه اين ساختمان بناكننده اى دارد و به او معتقد مىشوم ، افزون بر اينكه چرخش فلك را به امر و قدرتش و ايجاد شدن ابرها و گردش بادها و حركت ماه و خورشيد و ستارگان و ساير آيات عجيب و متقن الهى را مىبينيم ، و لذا مىفهمم كه اينها همه تقديركننده و ايجادكننده اى دارد .
زنديق پرسيد : پس چرا چشم او را نمىبيند ؟
فرمود : براى اينكه فرقى باشد بين او و بين خلقش كه قابل رؤيت مىباشند ، افزون بر اينكه شأن او اجلّ از اين است كه چشم او را ببيند و يا فكر او را درك نمايد ، يا عقل ، او را دريابد ، مرد گفت : پس حدّ و وصفش را برايم بيان كن ، امام عليه السّلام فرمود : حدّ و وصفى ندارد .
زنديق پرسيد : چرا ؟