آن زخم كه ديروز از كشتن پدرم و أهل بيت وى بر دل من رسيد هنوز بهتر نشده و التيام نيافته است ، داغ پيغمبر فراموش نگشته و داغ پدرم و فرزندان پدر و جدّم موى رخسار مرا سپيد كرده است و تلخى آن ميان حلقوم و حنجرهء من است و اندوه آن در سينهء من مانده است و خواهش من اين است نه با ما باشيد و نه بر ما ، آنگاه فرمود :
تعجّبى در شهادت حسين نيست ، و پدرش كه بهتر و گرامىتر از او بود كشته شد ، اى أهل كوفه به اين مصيبتى كه به حسين رسيده خوشحال نباشيد هر چند بسيار عظيم است ، كشته اى به شطَّ فرات كه جانم فدايش باد ، جزاى كسى كه او را به شهادت رساند آتش جهنّم است .