امّا بعد اى أهل كوفه ، اى مردم دغا و بيوفاء و خودخواه ، ما خانواده اى هستيم كه خداوند ما را به شما آزمايش فرمود و شما را به ما ، و ما از آزمايش پاك بيرون آمديم و دانستيم و دريافتيم ، سرّ الهى نزد ما است ، و مائيم حافظ علم و حكمت خدا و مائيم آن حجّت كه در زمين براى بندگان نصب فرمود .
ما را به بزرگى بنواخت و برسولش ( صلَّى الله عليه و آله ) برترى داد بر بسيارى از آفريدگان خود ، امّا شما ما را دروغگو دانستيد و ناسپاسى نموديد و كشتن ما را حلال شمرديد و مال ما را تاراج كرديد گويا ما اولاد ترك و كابل بوديم ، چنان كه ديروز جدّ ما را كشتيد و از شمشير شما خون ما ميچكد به كينهاى گذشته ، چشم شما بدان روشن گشت و دلتان شاد شد ، با خداى تعالى دليرى نموديد و مكرى انديشيديد و مكر خدا بهتر و بالاتر است ، مبادا شما از ريختن خون و بردن مال ما شادمان شويد چون اين مصيبت بزرگ كه بما رسيد در كتابى ثبت افتاده است پيش از اينكه خداوند آن را انفاذ كند ، و آن بر خدا آسان است تا بر آنچه از دست شد اندوه نخوريد و به آنچه خداوند به شما بخشيد ننازيد و نباليد كه خداوند آن را كه بخود ببالد و بنازد دوست نمىدارد ،