در آن هنگام داود پيامبر نوجوانى بود كه چون دو گروه روياروى شدند داود ( ع ) سنگى در فلاخن نهاد و رها كرد كه ميان چشمهاى جالوت خورد و هماندم او را كشت و لشكريان جالوت گريختند و بنى اسرائيل اموال ايشان را به غارت و غنيمت بردند ، و بنى اسرائيل تصميم گرفتند با رضايت طالوت او را از پادشاهى خلع و داود را شاه سازند و داود از نوادگان يهودا پسر يعقوب بود گويند و پادشاه روم در آن روزگار دقيانوس بود و او پادشاه معاصر با اصحاب كهف است .
از عبد الله بن صامت [ 27 ] نقل شده كه مىگفته است هنگامى كه ابو بكر صديق بخلافت رسيد مرا نزد امپراطور روم فرستاد تا نخست او را به اسلام دعوت كنم و اگر نپذيرفت باو اعلان جنگ دهم ، عبد الله گويد حركت كردم و چون به قسطنطنيه رسيدم بزرگ روم بما اجازه ورود داد و بر او وارد شديم و سلام نداديم و نشستيم و او از ما پرسشهايى درباره اسلام كرد و آن روز بازگشتيم ، روز ديگرى هم ما را فراخواند و خدمتگزارى را پيش خواند و باو سخنى گفت كه رفت و صندوقى را پيش او آورد كه داراى خانه هاى بسيارى بود و هر خانه درى داشت ، درى را گشود و از آن پارچه سياهى بيرون آورد كه روى آن صورت سپيدى بود ، چهره مردى كه از همه مردم زيباتر و همچون ماه شب چهاردهم بود ، پرسيد آيا اين شخص را مىشناسيد ؟ گفتيم نه ، گفت اين چهره پدرمان آدم ( ع ) است ، آنگاه آنرا بجاى خود گذاشت و درى ديگر را گشود و پارچه سياهى را كه بر آن چهره سپيدى بود بيرون آورد چهره پير مردى زيبا روى با ابروان درهم بود گويى غمگين و اندوهناك بنظر ميرسيد پرسيد اين را مىشناسيد ؟ گفتيم نه ، گفت اين نوح ( ع ) است . آنگاه درى ديگر را گشود و همچنان پارچه سياهى بيرون آورد كه بر آن چهره سپيدى همچون چهره پيامبر ما محمد كه درود خدا بر او و همه پيامبران باد بود ، چون بان چهره نگريستيم گريستيم ، گفت شما را چه مىشود ؟ گفتيم اين تصوير پيامبر ما محمد ( ص ) است ، گفت شما را به دين خودتان سوگند كه اين تصوير پيامبر شماست ؟ گفتيم آرى اين تصوير اوست

27 - عبد الله بن صامت برادرزاده ابو ذر و از راويان مورد اعتماد است ، ر . ك ، ميزان الاعتدال ذهبى ، ج 2 ص 447 ذيل شماره 4386 چاپ مصر 1382 قمرى ، و براى اطلاع از نمونه هاى ديگرى از اين روايت ، ر . ك . دلائل النبوة بيهقى ، ص 181 ج 1 ترجمه آن بقلم نگارنده چاپ مركز انتشارات علمى و فرهنگى . 1361 شمسى ( م ) .