موسيقى حكايت مى‌كند.

و امّا استادان و معاصران ابن سينا مانند ابو عبد اللّه الناتلى و اسماعيل الزاهد و ابو منصور حسن بن نوح القمرى و ابو سهل عيسى بن يحيى المسيحى الجرجانى و على بن عباس المجوسى صاحب كامل الصناعة الطبيّة و ابو الحسن كوشيار جيلى و ابو الخير حسن بن بابا بن سوار بن بهنام، و احمد بن عبد الجليل سجزى و ابو ريحان بيرونى و ابو الفرج عبد اللّه بن الطيب الفيلسوف البغدادى، با وجود اينكه همگى از مشاهير فلاسفه و اطباء و علماء رياضى هستند، مع الوصف نه در پزشكى و نه در فلسفه هيچ يك بپايه ابن سينا نمى‌رسند.

امّا يگانه شخصى در تاريخ كه هم در رشته پزشكى بالاترين متخصص است كه بالاستحقاق در شمار دو سه نفر ناموران تاريخ (پزشكى مانند ابقراط و جالينوس و رازى) بشمار مى‌آيد، و محقّقان فن اگر وى را پس از آن سه نفر ياد مى‌كنند براى اينست كه زماناً مؤخر بوده، و گر نه از نظر خدمت بفرهنگ و پيشرفت دادن فنّ پزشكى مطلقا حق تقدّم دارد ابن سينا است.

و نيز همو كسى است كه در فلسفه اگر دو سه نفر مانند سقراط و افلاطون و ارسطو و فارابى را ياد كنند لااقل در عرض آنان وى را نيز ياد مى‌كنند، و در اين رشته نيز حق اينست كه نسبت بديگران اولويّت دارد.

پس در نتيجه ابن سينا كسى است كه در وى جمع آمده است بزرگترين و نامى‌ترين دانشمند پزشكى، و بزرگترين و كاملترين فيلسوف تاريخ.

و آثار قلمى ابن سينا دو بخش مى‌شود.

بخش نخستين‌

- تصنيفاتى كه بلا شك ابتكار و اختراع خود اوست‌