مى‌آيد و به صورت پهن به جسمى همانند غضروف‌ [1] كه زير رويشگاه مژه كشيده شده، متصل مى‌گردد.

فصل ششم: تشريح ماهيچه‌هاى گونه‌

براى گونه، دو حركت وجود دارد: يكى پيرو حركت فك پايين و حركت دوم با

مشاركت لب مى‌باشد. سبب حركتى كه براى گونه پيرو حركت عضو ديگر (فك) رخ مى‌دهد، ماهيچه‌هاى همان عضو مى‌باشد [2]؛ و سبب حركتى كه براى گونه همراه با عضو ديگر (دو لب) رخ مى‌دهد، ماهيچه‌اى است كه بطور مشترك براى گونه و عضو ديگر وجود دارد، و اين ماهيچه پهن كه در هر گونه تنها يكى مى‌باشد و به همين نام شناخته شده است. [3]

هر يك از اين دو ماهيچه‌ [4] از چهار جزء تشكيل يافته است زيرا رشته (رباطى) آن از چهار محل به سوى ماهيچه مى‌آيد:

1. منشأ آن از سوى ترقوه و انتهاى اين ماهيچه به انتهاى هر دو لب مايل به پايين پيوند مى‌خورد و دهان را به سمت پايين به صورت كج مى‌كشاند؛

منشأ آن از سوى جناغ و ترقوه از دو طرف (چپ و راست) و رشته‌ [5] اين ماهيچه به صورت كج عبور مى‌نمايد؛ پس رشته‌اى كه از راست آمده، رشته‌اى را كه از چپ آمده قطع مى‌نمايد [6] و از آن عبور مى‌كند و (در ادامه آن) رشته سمت راستى به پايين انتهاى‌

چپ لب پيوند مى‌خورد و رشته سمت چپى عكس آن عمل مى‌نمايد (يعنى رشته راستى را قطع و از آن عبور نموده و به پايين انتهاى راست لب پيوند مى‌خورد). هرگاه اين رشته‌

[1] جسم همانند غضروف در رويشگاه مژه تا اين كه باز شدن در همه پلك يك نواخت باشد.

[2] ماهيچه ديگرى وجود ندارد.

[3] به دليل پهن بودن، (ماهيچه پهن) ناميده مى‌شود.

[4] هر گونه، يك ماهيچه دارد.

[5] اين رشته از رشته اوّل پهن‌تر مى‌باشد، زيرا رويشگاه (جناغ و ترقوه) آن عريض است.

[6] موضع تقاطع زير پوست چانه مى‌باشد.