آملى در ذيل اين عبارت مى گويد: «حتى جالينوس معتقد است كه اين دو از يك رويشگاه واحدى خارج نمى شوند بلكه هر يك از مبدأ جداگانه رويش مى يابند».

بنابراين ريشه اين اختلاف، در ناتوانى در تشريح و مشاهده نيست، بلكه تفسير متفاوت گذشتگان از علماى تشريح و كالبدشكافان امروز، دليل تقسيم بندى متفاوت در بارة تعداد اعصاب مغزى مى باشد، مثلًا به دليل تقارب رويشگاه، آن را شاخه اى از عصب دانسته اند و امروزه آن را زوج جداگانه اى از عصب شمرده اند.

اختلافى كه درباره زوج‌هاى عصب مغزى بيان كرديم در بسيارى از مباحث تشريح وجود دارد كه روشن شدن آن نياز به بررسى و تتبع در اين زمينه دارد.

تشريح شريان اورطى (آئورت) و اشاره به عروق اكليلى (كرونرى)

وجود شريان‌هاى اكليلى كه وظيفه غذا رسانى به قلب را بر عهده دارد به كالبدشكافان جديد نسبت مى دهند و برخى آن را از كشفيات ابن نفيس قرشى در شرح تشريح قانون مى دانند.

عبارتى كه شيخ در كتاب سوم در تشريح قلب آورده و باعث چنين تصورى شده است: «... وفيه ثلاثة بطون بطنان كبيران وبطن كالوسط ليكون له مستودع غذاء يغتذى به ...» يعنى در قلب سه بطن وجود دارد دو بطن بزرگ و بطنى متوسط گونه، تا براى قلب ذخيره غذايى باشد كه از آن تغذيه مى نمايد.

ابن نفيس‌ [1] مى گويد: «غرضه بهذه الدلالة على ثبوت البطون الثلاثة التى ظن ثبوتها وانما هى بطنان فقط كما قررناه وجعله للدم الذى فى البطن الايمن منه يغتذى القلب لا يصح البتة فان غذاء القلب انما هو الدم المنبث فيه من العروق المنبثة فى جرمه ...».

غرض شيخ با اين دلالت، گمان وجود بطن‌هاى سه گانه براى قلب مى باشد در صورتى كه تنها دو بطن براى قلب متصور است، چنانچه تقرير گرديد و قرار دادن آن براى خون‌

[1] ابن نفيس، شرح قانون، ص 95.