پس حيوان- و گونه- و شمار- و مردم، اندر جواب چه چيزى‌ [1] اين چيزها افتد [2]. و بتازى اين‌ [3] را جواب ماهو خوانند.

و يكى آن بود- كه چون از كدامى هر يكى بپرسى‌ [4] اندر خوديش جواب آن بود؛ چنان كه بپرسى‌ [5]- كه مردم كدام‌ [6] حيوان است؟ گويند [7] كه ناطق. پس ناطق‌ [8] جواب كدامى مردم بود. و بتازى‌ [9] جواب اى شي‌ء گويند. و چنان كه بپرسند- كه: [10] چهار كدام شمارست؟ گويند آن كه بدو بار [11] نيمه كردن بيكى رسد.

[1] - بى: چه- م- ك،- چيزى از- ط،- چه چى- كب،

[2] - افتند- ه.

[3] - بى: اين- ق.

[4] - هر يك الخ- خ م،- هر يكى پرسى- د.

[5] - اندر ذات خويش- خ ل،- ط،- اندر خود پس (ط: يش) الخ- ه،- اندر ذات خود پس الخ- خ ه- د،- اندر ذات خوديش الخ كب بى: «اندر خوديش» تا «كه بپرسى» م- ك- ل.

[6] - بى: گويند- ك،- بى: كه- ه- ط- آ.

[7] - از قول مصنف «يكى ذاتى و دوم عرضى» تا اينجا يك برگ از نسخه ن افتاده است.

[8] - بى: ناطق- آ- ط،- بى: پس ناطق- م ك-- كب.

[9] - بتازى اين ذاتى را- ن.

[10] - بى: كه- ل- و همچنين زمانى كه پرسى- ن.

[11] - بى‌آنكه:- آ،- آنكه بدو پاره- ل،- آنكه بدو بار پاره- ق،- آن شمارى كه بدو بار- ن.