چنين وهم‌ [1] افتد،- كه ايشان مشهورند. و چون بحقيقت بنگرى نه مشهور بوند [2]، چنان كه گويند [3]: بايد كه دوست خويش را بحق و باطل يارى كنى با اول‌ [4] شنيدن بكار افتد، پس چون نيك انديشيده آيد با [5] خود دانسته آيد [6]، كه مشهور [7] نيست چه‌ [8] مشهور خلاف وى است، كه نبايد [9] هيچ كس را كه دوست بود- يا دشمن بود [10] بر باطل‌ [11] يارى كردن.

مظنونات‌

و اما [12] مظنونات،- مقدّماتى بوند [13]، كه بغلبه گمان پذيرفته‌اند [14]،

[1] - چنان بوهم- ن،- و چنين وهم- كب.

[2] - بودند- ن.

[3] - گويند كه- ن.

[4] - باول- د- ن- آ- ط- كب- ظ،- و باول- ه.

[5] - يا- م- ك- ق- ع- ط- ه.

[6] - اند- آ،- انديشه كرده آيد با خويشتن دانسته شود- ن.

[7] - مشهورات- م- ك.

[8] - بلكه- ن.

[9] - بخلف الخ- كب،- بخلاف وى است كه نبايد كه- ه- د- ط،- بخلاف وى است و آن خلاف آنست كه نبايد كه- ن.

[10] - هيچ كس را دوست و نه دشمن- ن.

[11] - باطلى- د.

[12] - بى: اما- ل،- مشهورات مظنونات بظاهر اما- ه،- مظنونات و اما- ن.

[13] - بود- ه،- باشد- ن،- مقدمات بوند- د.

[14] - آيد- ه- ط- كب- د- ظ.