پس اگر آتش اندر وى گيرد- و لطيف نبود،- بلكه گران بود و دير مستحيل شود، و [1] هم چنان مدتى دراز بماند، و چون ستاره گرد با دم او را بماند،- و همى‌گردد بسبب‌ [2] آن كه هواى بر سوى‌ [3] بمساعدت گردش فلك گردان بود،- اين آنست كه اندر فروزد.

و [4] اما آن كه چون انگشت در فشان‌ [5] بود، اندر هوا چون علامتهاى سرخ نمايد. [6] و اما آن كه چون انگشت مرده بود [7] اندر هوا سياهى و [8] مغاكى و سوراخى بماند؛ و باشد كه از دود چيزى اندر ابر [9] بماند- و سرد شود، و اندر ابر [10] باد شود، و بقوّت‌ [11] اندر ابر [12] بجنبد، پس تندر [13] از وى‌

[1] و د مستحيل الخ- ك،- و دير يستخيل و- ط،- و دير مستحيل شود همچنان شود- د،- بى: واو اول- كب،- بى: واو آخر- ن.

[2] ماند همى الخ- ن،- ماند و همى‌كرد ويست- د،- ماند و همى‌كرد و بسبب- ط،

[3] هواى بر سو- ن.

[4] اندرو فروزد و- د- ق،- اندر فروزد و و- ط؛- اندرو فردوزد- ه.

[5] در افشان- م- د- ن،- بى: «آنكه» و «بود»- كب.

[6] بماند- د- ن- ط.

[7] مرده فرود آيد- ط.

[8] و عمق- ه.

[9] اثر- ب،- اثير- ط.

[10] اثر- ب،- اثير- ط.

[11] بى: اندر ابر بماند تا و بقوت- ن.

[12] اثر- ب،- اثير- ط- ن.

[13] رعد تندار- د،- رعد تندر- ن- م.