و اگر تا دور بتواند [1] شدن، و سرماش نزند بنزديكى آتش رسد: يا [2] بسوزد،- سوختنى چون زبانه آتش، يا [3] بسوزد سوختنى چون انگشت آتش، و يا چون انگشتى‌ [4] مرده باشد.

پس اگر آتش اندر وى گيرد [5]- و لطيف بود، زود [6] آتش صرف شود، و دودى از وى بشود [7]، پس مشفّ شود، و ناديدارى‌ [8] شود، پندارند- كه بمرد [9]، زيرا كه زبانه آتش كه ناپيدا شود:

يا از قبل آن بود كه سرما آتش را بكشد- پس هوا شود، و روشن بشود. [10] يا از قبل آن بود- كه لطيف شود و [11] متخلخل شود، و دودى از وى بشود، پس نا [12] ديدارى شود، و آنجا سبب ناديدارى آتش‌ [13] آن بود، كه لطيف شود،- نه‌ [14] آن بود كه بميرد.

[1] باد دور بتواند- ن،- باد در نتواند- ط.

[2] بنزديك آتشى الخ- ل،- بنزديكى آتش برسد تا- ط،- بنزديكى آتش رسد تا- ك- د- ن.

[3] تا- ن.

[4] بى: و- د- ن،- آتش يا انگشتى كه- ط.

[5] بكيرد- ل.

[6] شود- ط،- شود و- د- ن.

[7] ازو بشود- د- ن- ط،- از وى بسوزد- ل- خ كب.

[8] يا ديدارى- ط- ن،- با ديدارى- د- آ،- ناديدار- كب.

[9] پندرى كه بميرد- ن.

[10] هوا شود و آتش روشن نشود- ط- د- ن.

[11] بى: و- كب،- لطيف و- ط- د- ن.

[12] بى: آتش- كب،- با ديدارى آتش- ط،- يا ديدارى آتش- د.

[13] بى: آتش- كب،- با ديدارى آتش- ط،- يا ديدارى آتش- د.

[14] بى: نه- ل.