و بجمله بشايد [1] ديدن؛ پس خطّى روشن گرد ماه پديد آيد، و ميانه تا [2] روشن بود، [3] زيرا كه ماه ديدارى بود، و اگر ماه ديدارى نبود- خود جز [4] اين خرمن نبود، و چون ديدارى بود- چنان بود كه وى‌ [5] اندر ميان سوراخستى، و الّا پوشيده‌ [6] بودى، و سبب آنست كه آن ابر پارها تنك بوند، [7] و ضعيف بوند؛ و چون نزديك چيزى سخت روشن بوند- چنان‌ [8] بوند- كه گوئى خود نيستندى، و چون دور شوند پيدا بوند [9].

و مثل اين مثل ذره‌ [10] آفتاب است كه‌ [11] پيش آفتاب ناپيدا [12] بوند- و بسايه‌ [13] پيدا، بل چون مثل‌ [14] ستارگان است، كه پيش آفتاب ناپيدا

[1] بجمله را نشايد- د- ن،- بجمله را بشايد- كب.

[2] ميانه تا- ق،- ميانه ماه- د- ن- ط.

[3] بودا- ط.

[4] بى: خود- ل،- جز خود- آ.

[5] بى: وى- د.

[6] سوراختى و الا الخ- آ،- سولاختى و الا او الخ- كب،- سوراخى و الا او پوشيده- ن،- سوراخستى والا بود شيده- ق،- سوراخى والا او بوسيده- د،- سوراخى و الا پوشيده- ط- ل.

[7] بود- د- ط- ه.

[8] چنان كه- ك.

[9] بيدار بوند- م،- پيدا شوند- كب.

[10] ذره و- ط- ل.

[11] چه- د- ن- ط.

[12] افتابها- ن.

[13] و بسيار- د- ن.

[14] بى: چون- ل،- چون بصفت- خ م- ك- ط- ن- كب،- چون صفت- د.