پيدا كردن محالى‌ [1] قول دوم‌

و از همين گفتار پيدا شد محالى‌ [2] گفتن آن كس كه استحالت نبيند بلكه كمون‌ [3] بيند، و گويد- كه‌ [4]:

سنگ اندر آتش نه بدان گرم شود- كه: استحالت كند- يا آتش‌ [5] اندر وى شود، و ليكن آتش از وى بيرون آيد. و هم چنين چوب بدان سوزد كه آتش از وى بيرون آيد، و اگر اندر چوب‌ [6] چندان آتش بودى كه اندر انگشت درفشان‌ [7] كه ببساوش‌ [8] آتش ضعيف بود كه اندرون وى و بيرون وى‌ [9] آتش است، بايستى كه سوزان چيزها بودى كه بنزديك ايشان از آنجا بسيارى آتش‌ [10] بيرون شدست، و اندكى مانده است.

و اگر گويند كه آتش اندر وى گرم نبود، و چون آتش گرم فراز [11] وى بردند [12] گرم شد،- پس‌ [13] باستحالت مقرّ آمدند [14].

[1] محال- آ- ه- ن.

[2] شدن محالى- ط،- شد محال- آ- ه- كب،- شد كه محال- ن.

[3] بلكه مكون- ه،- بلكه بكون و بروز- د،- بلكه نكون- ن.

[4] بى: كه- آ- ط- د.

[5] بآتش- ن.

[6] بى: اندر چوب- ن.

[7] در افشان- م- ك- د- ن.

[8] بساوش- ط- د- ن،- سياوش- آ،- ميناوش- ه.

[9] بى: وى (اول)- آ- ه- ط،- بى: وى (دوم)- د.

[10] بى: آتش- ط.

[11] قرارى- ه.

[12] برند- ق- ك- آ.

[13] بى: پس- آ- ط- د- ن.

[14] مقرر آمدند- ه،- مفرد آمدند- ن،- مقر شدند- كب.