كه كوزه‌ [1] آب را بوى ببساود، كه‌ [2] اگر كوزه ستبر [3] بود- يا تنگ بود، ياو را [4] مثلا هيچ ستبرى‌ [5] نبود- آن كناره جاى بود- مر آب را؛ و اين مذهب درست‌ترين است، و مذهب حكيم بزرگ ارسطاطاليس است، و سپس وى هم برين اتفاق كردند.

پس جايگاه آتش سطح اندرون فلك است، و جايگاه هوا سطح اندرون آتش است، و جايگاه آب سطح اندرون هواست، و جايگاه زمين سطح اندرون آبست‌ [6]،- بآن شرط [7]،- كه آتش بجاى خويش بود، و [8] هم چنان هوا، و [9] هم چنان آب- بشرط آنكه در وى هر يك‌ [10] از ايشان بجائى بود- بر ترتيب‌ [11] واجب.

پيدا كردن حال گرمى طبيعى و ناطبيعى و سردى طبيعى و ناطبيعى‌ [12]

گرمى- و سردى طبيعى: آن بود كه جسم را از [13] طبع خويش‌

[1] كه كوزه كه- ن.

[2] بى: كه- ه.

[3] سپستر- آ.

[4] يا او را- د- ن.

[5] سپسترى- آ.

[6] هواست- د.

[7] شرطى- آ.

[8] بى: و- كب،- خويش خود و- ن.

[9] بى: و- كب.

[10] آن كى دورى هر يكى- ه،- آنكه دورى هر يكى- آ- ط،- آنكه در وى هر يكى- م- ك- كب- ن- د.

[11] بترتيب- ط.

[12] بى: و سردى طبيعى و ناطبيعى- ه،- طبعى (در همه جا)- ن.

[13] جسم را اندر- ه.