نشانهاى طبيعى بر نيستى‌ [1] خلا

نشانها بر [2] نيستى خلا بسيار است: يكى: ايستادن آب اندر آب دزد، چون سر گرفته بود، بسبب آن: كه آب نتواند [3] جدا شدن از كوزه- و جاى خالى ماندن- كه سطحهاى جسمها از يكديگر جدا نشوند- الا بخليفت‌ [4] و هم چنين آب كش- كه‌ [5] چون يك بار يك سو از وى آب فرود آيد [6]- بيش‌ [7] نايستد، كه‌ [8]: اگر يك سو فرو ريزد- بديگر سو فرو [9] نيايد آنجا خلا [10] افتد، پس بضرورت اين‌ [11] كناره آب- كه همى‌ريزد آن كناره را بكشد [12] كه گسستگى نتواند [13] افتادن الا بچيزى كه اندر ميان آيد.- و كبه‌ [14]

[1] نشا طبيعى الخ- ق،- نشانهاء طبيعى بر جنبش- آ.

[2] بى: بر- د.

[3] نتواند كه- ن.

[4] نشوند الا بخليقت- آ.- نشود الا بخليفت- ه- ق،- نشوند الا تحليف- د- ن.

[5] بى: كه- م- ق-. آب كشى كه-،- د- ن- آ،- آب كس كه- ه.

[7] بى: كه- م- ق-. آب كشى كه-،- د- ن- آ،- آب كس كه- ه.

[6] يك بار يك سو از وى آب فرود آمد- ه- ق،- يك سو از وى آب فرود آمد- ط،- يك بار آب از وى فرود آيد- د- ن،- يك سو از وى آب فرود آيد- آ.

[8] بى: كه- آ.

[9] فرو ريزد ديگر الخ- ن،- فرو ريزد و بديگر الخ- د،- فرو ريزد برد بديگر سوبر- آ،- فرود برد ريزد بديگر سوبر- ق.

[10] خلاف- آ- ن.

[11] آن- آ- د- ن.

[12] بكشند- ط.

[13] تواند- ن.

[14] كيسه- د- ن.